Korzystając z serwisu internetowego wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Pliki cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj.
x
X

ZAPLANUJ SWÓJ SPACER

KOŚCIÓŁ EWANGELICKO-AUGSBURSKI

Mikołaja Reja 9

Dzisiejszy kościół ewangelicko-augsburski w 1818 r. stał się pierwszym stricte teatralnym budynkiem w mieście. Inicjatorem przedsięwzięcia było Radomskie Towarzystwo Dobroczynności (RTD), które wykupiło gmach dawnego kościoła Ojców Benedyktynów pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, zbudowany ok. 1785 r. na miejscu drewnianej świątyni z 2 połowy XIV wieku (kościół stoi na pozostałościach baszty murów miejskich). W 1802 roku budynek zamieniony został przez okupacyjne władze austriackie na magazyn solny, następnie przebudowano go i zaadaptowano na potrzeby teatru. Autorem projektu przebudowy był architekt miejski Józef Muller.

Kościół ewangelicko-augsburski w Radomiu, fot. Voytek S

Scenę „głęboką na cztery kulisy” i trzypoziomową widownię urządzono w nawie, foyer dla widzów – w prezbiterium, skąd prowadziły schody na balkon. Wygospodarowano również garderobę, szatnię dla publiczności, a nawet bufet. Projektant nadał budynkowi wystrój klasycystyczny z czterokolumnowym portykiem wejściowym, dobudowanym do prezbiterium. Teatrzyk był raczej skromny (o czym pisze w swoich wspomnieniach m.in. Stanisław Krzesiński) i z racji niezbyt obszernej kubatury – nie mógł przynosić wielkich zysków. Po odnowieniu władze szukały antreprenera, który byłby zainteresowany kupnem budynku i prowadzeniem teatru w mieście. Gdyby wówczas znaleziono chętnego przedsiębiorcę teatralnego, Radom miałby prawdopodobnie jeden z pierwszych w Polsce stałych teatrów zawodowych.

W przestrzeni tej regularnie występowały znane wówczas zespoły, m.in. Kazimierza Skibińskiego, Karola Bauera, Wincentego Raszewskiego. Jako ciekawostkę warto dodać, że właśnie w Radomiu, na scenie RTD zadebiutowała Leontyna Halpertowa, jedna z czołowych polskich aktorek teatralnych XIX wieku, późniejsza wielka gwiazda Teatru Narodowego. W 1830 roku scenę Radomskiego Towarzystwa Dobroczynności zamknięto, co Towarzystwo tłumaczyło względami ekonomicznymi. Jednak głównym powodem tej decyzji był złożony do władz protest gminy ewangelickiej przeciwko „profanacji” obiektu sakralnego. Wkrótce potem RTD sprzedało budynek gminie ewangelicko-augsburgskiej za kwotę 3000 zł polskich, a dla działalności teatralnej musiano poszukać innego miejsca.


POWIĄZANE SPACERY

MARZYĆ ZNACZY TWORZYĆ. TRADYCJE TEATRALNE RADOMIA

Copyright SPACEROWNIK TEATRALNY 2016. All Rights Reserved.

Design by Dominika Naziębły, Łukasz Gosławski. Powered by Wojciech Sowa.